അനവധ്യസുന്ദര കുസുമമെ
അതിലോല സ്നേഹത്തില്‍ മുകുളമെ
അദമ്യമാം മോഹത്തിന്‍ രാഗമെ
അടങ്ങാത്തെ മോഹത്തിന്‍ ഗീതമെ
ആയിരം പുഷ്പങ്ങള്‍ വിടരുമ്പൊഴും
ആരാമ രോമാഞ്ച സൌരഭ്യമെ
ആര്‍ദ്രമെന്‍ ഹൃദയത്തില്‍ മധുകണമെ
ആരോരുമറിയാത്തെ നിര്‍വൃതിയെ
ഇന്നുമെന്‍ മനസ്സിന്റെ താളങ്ങളില്‍
ഈണമായ് നീയെന്നുമില്ലേ..
ഇന്നു ഞാന് പാടുന്നതെന്തെ.
ഇന്നു ഞാന് തേടുന്നതെന്തേ
ഈറന്‍ മേഘങ്ങളെന്നെ
ഈറനണിയിച്ചതെന്തേ
ഈരണ്ടു ദിവസമിന്നെന്തേ
ഈരണ്ട് വര്‍ഷമായ് പോയെ
ഉള്‍ക്കട സ്നേഹത്താല്‍ നിന്നെ
ഉള്‍പ്പുളകത്തിനായ് എന്നെ
ഉപമകളില്ലാത്ത സ്നേഹം
ഉപാധികളില്ലാതെ തന്നൂ
ഊഷ്മള സ്നേഹമായ് നീയിന്നു
ഊഞ്ഞലാടുന്നെന്‍ മനസ്സില്‍
ഊരു പേരില്ലാത്ത ഞാനും
ഊര്‍ജ്ജമായ് നീയെന്നും ഇല്ലേ
ഋതുക്കള്‍ മാറി മാറി വന്നു
ഋതു ഭേദമില്ലാതെ എന്നും
ഋതുമതിയായ് കാലം നിന്നില്‍
ഋതു ഭാവമേകി വന്നിന്നു
എന്തിനാണിന്നും ഞാന് നിന്നെ
എത്രയോ കാലമിന്നോര്‍ത്തെ
എന്നുമെന്‍ ചാരെ നീയില്ലേ
ഏകുവാന്‍ സ്നേഹമെനിക്കില്ലേ
കാലങ്ങള്‍ ഏറെ ആയില്ലേ
കാണുവാന്‍ എന്നും നീയില്ലേ
കാതരമായോ നിന്‍ മൌനം
കാണാതെ തുടിക്കുമെന്‍ ഉള്ളം
ജനിച്ച നാള്‍ തൊട്ടെ നിന്നെ
ജന്മമായ് കരുതിയവനല്ലേ
ജീവന്റെ ജീവനായ് എന്നും
ജീവിപ്പാന്‍ നമ്മളൊന്നല്ലേ
നാളെറെ ആയില്ലേ നമ്മള്‍
നമ്മടെയെന്നു ചൊല്ലി
നീറുന്ന ഹൃദയവുമായ് ഇന്നും
നിരുപമ സ്വപ്നമെ ഞാന് വന്നു
ചഞ്ജലയാകല്ലേ നീയും
ചഞ്ജല ചിത്തനായ് ഞാനോ
ചാമരം വീശുന്നു കാറ്റും
ചന്തമേറുന്ന നിലാവും
തപ്തമാമെന്റെ ഉള്ളില്‍
തരളിതമായൊരു ഹൃദയമുണ്ട്
താമര പൂവിന്റെ പോലെ
താരക സുന്ദരീ നീയും
രാവേറെയായിട്ടിന്നു നീയും
രാപ്പാടി പോലിന്നു പാടി
രാജകുമാരിയായ് വന്നു
രാവിന്‍ നിലാ മഞ്ജലില്‍ ഇന്നു
വാര്‍മുകില്‍ ആകാശ മേലെ
വാര്‍ത്തിങ്കള്‍ പൊന്‍ കല കീഴെ
വാനത്തു നിന്നും നീ വന്നു
വര്‍ണ്ണങ്ങല്‍ ചൂടി നീ നിന്നു
സ്നേഹത്തിനേകുവാന്‍ ഞാനായി
സ്നേഹത്താല്‍ എഴുതിയീ വരികളിന്നു
സ്നേഹിച്ചു , സ്നേഹിച്ചു നിന്നെ നീയാക്കുവാന്‍
സ്നേഹിതന്‍ ഞാനിന്നു വന്നു.
വീണേ..വീണേ...എന്നുറക്കെ കരഞ്ഞു ഞാന്
