ചൊല്ലുക നീയാണ് വെണ്നിലാപൊഴിക്കും വാര്ത്തിങ്കളെന്നിനി
കാണുവാനുണ്ടേറെ ചന്തം നീ പ്രഭതൂകി നില്ക്കുമ്പോള്
വന്നെത്തുമാ കാര്മേഘശകലങ്ങള് നിന്നെ മറയ്ക്കുമ്പോള്
തെല്ലൊരു ഭീതിയാല് കണ്ണുപൊത്തുന്നു ഞാന്
നിന് വെള്ളിവെളിച്ചം തിരികെ വരുന്നതും നോക്കി ഞാന്
ഏകനായ് ജനാലയില് തല ചായ്ച്ചു നില്പ്പാണ്
ദുഖാര്ദ്രമാം എന് മനസ്സിലെ വ്യഥകളെ മറക്കുവാന്
നിദ്രാ വിഹീനമാം രാവുകളില് തനിയെ ഞാന് നില്പ്പാണ്
നിന്റെ ഏകാന്ത യാത്രകളില് എന്നെയും നീ കൂട്ടാമോ
എന് ഹ്രിദയ വ്യഥകളെ അകറ്റിടാമോ..?
നല്കുക എനിക്കായൊരിടം നിന് യാത്രയിലെന്നും
സഞ്ജരിക്കണം കുളിര്കാറ്റേറ്റെന്നും നിന് കൂടെ
വരുന്നു ഞാന് നിന് സവിഥത്തിലേയ്ക്കിതാ.....
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment